فقط یک سال طول کشید یا بهتر بگویم یک زمستان که آدم عاشق برفی مثل من ، حالا روزهای آفتابی زمستان تمام نشدنی کانادا را بشمرد و روز‌هایی مثل امروز از صندلی راحتی و آفتاب پشت شیشه دل نکند.
دلم کمی رنگ می‌خواهد که قاطی این همه سفید تمام نشدنی کنم.
سلام عسل خاتون.داشیل هامت و لیلیان هلمان جفتشون نویسنده بودند.نه خیلی عادی و نه خیلی قدر.اون چیزی که من توی رفتارشون می پسندم ولی نویسندگی شون نبود.این بود که تا اخر عمر با هم موندند و ازدواج هم نکردند.ازاد و دربند زندگی کردند...من خیلی قاطی پاتی هستم این روزا....می فهمی که؟مطمئنم می فهمی
کاش می شد همه رنگ ها رو بریزم در آغوش هر برفی که رو به روی دیدگانت می رقصند و فرود می آیند... چند تا از پست های قبلیت رو خوندم.. ذهنی شفاف آرام روان و نرم درست مثل برف....
۴ نظر:
سلام عسل خاتون.داشیل هامت و لیلیان هلمان جفتشون نویسنده بودند.نه خیلی عادی و نه خیلی قدر.اون چیزی که من توی رفتارشون می پسندم ولی نویسندگی شون نبود.این بود که تا اخر عمر با هم موندند و ازدواج هم نکردند.ازاد و دربند زندگی کردند...من خیلی قاطی پاتی هستم این روزا....می فهمی که؟مطمئنم می فهمی
sale no mobarak va be omide roozhaye aftabitar,badesham hamedani bashio asheghe barf?///
کاش می شد همه رنگ ها رو بریزم در آغوش هر برفی که رو به روی دیدگانت می رقصند و فرود می آیند...
چند تا از پست های قبلیت رو خوندم..
ذهنی شفاف آرام روان و نرم درست مثل برف....
خونه ی دلت رنگی باشه عزیزم!
فصلها که میرن و میان..
ارسال یک نظر