۱۳۸۶ تیر ۱۸, دوشنبه



گوگوش هنوز هم به زیبایی بچگیهایمان می خواند


خیلی پیش تر از این، به همه گفته بودم که کشوری را که نتوانم در خیابانهایش راه بروم وطنم نمی دانم ،اما سنگینی آن را وقتی فهمیدم که گوگوش و مهرداد آهنگ" خلیج فارس یعنی وطن یعنی شناسنامه من " را خواندند و من برعکس همه جمعیت هیچ احساس وطن پرستانه ای نداشتم، هیچ هیچ و غمگینم

خوبی گوگوش حس متفاوت هر آهنگش است و قدرت چرخاندن تو از غم به شادی و برعکس. ولی احترام من به اشکهایی که با ترانه"من زن ایرانی" می ریخت فرای هر حسی است

یکی از زیباترین و شاید ملموس ترین آهنگها را اینجا می گذارم ، زیبا بود و درد آور

نسل من چه فصل هایی که ندید

بی سبب چه آه ها که نکشید

نسل تو چه روز هایی که نمُرد

سفره اش چه زخم هایی که نخورد

نسل من چه فکر هایی که نریخت

پرده ها یکسره در هم آمیخت

نسل تو چه ساز هایی که نساخت

شاخه اش چه برگ هایی که نباخت

آسیاب اگر به نوبت بگو پس نوبت ما کو ؟

سهم ما قسمت ما کو ؟ حرمت خلوت ما کو؟

بیرق ما تو نگو رخت عزا شد

سهم نسل من و تو بادهوا شد

سهم نسل من و تو بادهوا شد

هیچ نظری موجود نیست: